بررسی اثربخشی آموزش گروهی جرئتورزی بر کاهش علایم اختلال اضطراب اجتماعی و بهبود کمرویی
Authors
Abstract:
Background & Aims : Various treatm ent methods have been introduced based on the etiology of social anxiety disorder and shyness. The aim of this study is to analyze the effectiveness of assertiveness training program on reducing social anxiety disorder symptoms and improving shyness among nurses. Materials & Methods : In a semi-experimental plan with a pre/post test 60 female nurses were engaged into two groups of experimental and control randomly. Experimental Group experienced a 6-session assertiveness group training while the control group did not receive such training. Social Anxiety and Shyness Stanford Kanvr tests were done before and after training for both groups. Descriptive and inferential statistical methods and techniques, including Statistical methods mean, independent T, Wilks Lambda multivariate analyses were used in order to analyze the data. Results : The results showed that there were significant differences between pre-test and post-test scores between the control and experimental groups. It means that assertiveness training reduces social anxiety and shyness scores in the experimental group than the control group. Conclusions : The present findings indicate that assertiveness group training can reduce symptoms of social anxiety disorder and shyness . Thus the findings can be used for planning to reduce or prevent an increase in social anxiety and improve shyness among the country's nurses. SOURCE: URMIA MED J 2013: 24(9): 681 ISSN: 1027-3727
similar resources
بررسی اثربخشی آموزش گروهی جرئت ورزی بر کاهش علایم اختلال اضطراب اجتماعی و بهبود کمرویی
پیش زمینه و هدف: متناسب با سبب شناسی اختلال اضطراب اجتماعی و کمرویی و همچنین اهمیت آن در شغل پرستاری، شیوه های درمانی مختلفی معرفی شده اند که یکی از آن ها آموزش جرئت ورزی می باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثربخشی آموزش گروهی جرئت ورزی بر کاهش علایم اختلال اضطراب اجتماعی و بهبود کمرویی در پرستاران می باشد. مواد و روش ها: در یک طرح نیمه آزمایشی با پیش آزمون –پس آزمون با گروه کنترل تعداد 60 نفر پر...
full textمقایسهی درمان فعالسازی رفتاری گروهی و شناختدرمانی گروهی در کاهش شدت علایم اختلال اضطراب اجتماعی
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف مقایسهی درمان فعالسازی رفتاری گروهی و شناختدرمانی گروهی در کاهش شدت علایم اضطراب اجتماعی و افسردگی و کاهش ارزیابیهای منفی و بهبود عملکرد کلی انجام شد. روشکار: نمونهی این پژوهش بالینی شامل 23 دانشجو با تشخیص اختلال اضطراب اجتماعی با استفاده از مصاحبه ساختاریافته برای اختلالات روانی و بودن تحت درمان روانشناختی یا دارویی همزمان با پژوهش بود. افزون بر آن، شرکتکنندگ...
full textاثربخشی درمان فعالسازی رفتاری گروهی بر علایم شناختی هیجانی اختلال اضطراب اجتماعی
مقدمه: این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی درمان فعالسازی رفتاری گروهی بر اضطراب و افسردگی، ارزیابی منفی و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی انجام شد. روشکار: جامعهی آماری این پژوهش بالینی، شامل کلیه مراجعهکنندگان به مراکز خدمات روانشناسی و مطبهای خصوصی روانپزشکی با تشخیص اختلال اضطراب اجتماعی در سطح شهر مشهد بود که در سال 96-1395 در مرکز تخصصی روانشناسی، 24 نفر از این بیم...
full textاثربخشی پاروکستین بر علایم شناختی و هیجانی اختلال اضطراب اجتماعی
خلاصه: مقدمه: این پژوهش از نوع کارآزمایی بالینی با شناسه کارآزمایی 4N20171228038109 است ، که با هدف بررسی اثربخشی داروی پاروکستین بر اختلال اضطراب اجتماعی انجام شد. روش کار: جامعه ی آماری این پژوهش، شامل کلیه مراجعه کنندگان به مراکز خدمات روانشناسی و مطب های خصوصی روانپزشکی با تشخیص اختلال اضطراب اجتماعی در سطح شهر مشهد بود ...
full textاثربخشی آموزش فرزندپروری والدین بر کاهش علایم اختلال سلوک و بهبود سبکهای فرزندپروری
زمینه و هدف : حل مشکلات روانشناختی کودکان و نوجوانان نهتنها جنبه درمانی دارد؛ بلکه نوعی پیشگیری محسوب میشود. عمدهترین اختلالات دوران کودکی که باعث مراجعه به متخصصین بهداشت روانی میشود؛ از نوع اختلالات رفتاری بوده و شایعترین آن اختلال سلوک است. این مطالعه به منظور تعیین اثربخشی آموزش والدین بر کاهش علایم اختلال سلوک و بهبود سبکهای فرزندپروری والدین نوجوانان 16-14 ساله انجام شد. روش بررسی...
full textاثربخشی طرحواره درمانی گروهی بر تعدیل طرحوارههای ناسازگار اولیه و کاهش علائم اختلال اضطراب اجتماعی
هدف پژوهش تعیین اثربخشی طرحواره درمانی گروهی بر تعدیل طرحوارههای ناسازگار اولیه و کاهش علائم اختلال اضطراب اجتماعی (SAD) در دانشجویان بود. روش پژوهش از نوع نیمه تجربی و همراه با گروه کنترل و ارزیابی به صورت پیش آزمون- پس آزمون بود. بدین منظور 20 نفراز دانشجویان پسر دارای علایم اختلال اضطراب اجتماعی از دانشگاه اصفهان به شیوه داوطلبانه انتخاب شده و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایشی و کنترل گمارد...
full textMy Resources
Journal title
volume 24 issue 9
pages 673- 681
publication date 2013-11
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
No Keywords
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023